ضبط کننده فیلم دیجیتالی (DVR) وسیله الکترونیکی است که فیلم را با فرمت دیجیتالی در درایو دیسک ، فلش USB ، کارت حافظه SD ، SSD یا سایر دستگاه های ذخیره سازی انبوه محلی یا شبکه ای ضبط می کند. این اصطلاح شامل جعبه های تنظیم شده با ضبط مستقیم دیسک ، پخش کننده های قابل حمل رسانه و دروازه های تلویزیون با قابلیت ضبط و دوربین های دیجیتال است. رایانه های شخصی اغلب به دستگاههای ضبط ویدئو متصل شده و به عنوان DVR استفاده می شوند. در چنین مواردی ، نرم افزار کاربردی که برای ضبط ویدیو استفاده می شود ، بخشی جدایی ناپذیر از DVR است. بسیاری از DVR ها به عنوان دستگاه های الکترونیکی مصرف کننده طبقه بندی می شوند. چنین دستگاههایی ممکن است به عنوان جایگزین به عنوان ضبط کننده فیلم های شخصی (PVR) به ویژه در کانادا نیز یاد شود. دستگاههای کوچک مشابه با نمایشگرهای داخلی (مورب ۵ اینچی) و پشتیبانی از SSD ممکن است برای تولید فیلم و فیلمبرداری حرفه ای مورد استفاده قرار گیرند ، زیرا این ضبط کننده ها اغلب محدودیتی که ضبط کننده داخلی در دوربین ها دارند ، ارائه پشتیبانی از کدگذاری گسترده تر ، حذف محدودیت های زمان ضبط و بیت های بالاتر.
